karate voor jong en oud, een heel leven lang

De weg naar een innerlijk krachtig IK

Karate is ooit een heel belangrijk reddingsvest voor mij geweest. Het heeft mij veel gebracht. Praktisch in de zin van gronding, met beiden benen stevig op de grond komen staan, centrering, alle aandacht naar het centrum terugbrengen en tenslotte thuiskomen in mijn hart.


Mis je stevige grond onder je dan krijg je zoals een bekende reclame zegt 'vleugeltjes' en die niet in positieve zin maar vooral in heel veel denken en tobben. Mis je de centrering in je leven dan gaat je aandacht alle kant op; naar gebeurtenissen uit het verleden die jou nu nog steeds bezighouden of iets wat in de toekomst wellicht staat te gebeuren. Elke dag lekt er als het ware een beetje levensenergie bij je weg omdat jouw gedachten en gevoelens niet in het hier en nu in je lichaam zijn maar elders waar je in werkelijkheid niet bent en ook niet kunt zijn. Je kunt namelijk niet in het verleden of in de toekomst leven maar in jouw hoofd leef je er volop en dat kost een hoop energie. En tenslotte, als je niet thuis bent in jezelf, in je hart, dan ben je veelal met anderen bezig of de wereld buiten jou dan met jouw eigen leven.


Dat geeft karate mij, elke keer weer als ik me er mee bezig houd. De bewegingen, de adem, het richten van de aandacht, het werken met een oefenpartner die mij kan uitdagen en raken en dan toch rustig en kalm blijven, dat alles is een krachtig medicijn. Maar ik moet het medicijn wel innemen want anders werkt het niet. Er alleen maar aan denken is niet hetzelfde als het ook daadwerkelijk doen.


Precies dat laatste is vaak de reden dat zelfhulpboeken niet echt helpen. Je leest meestal over de oefeningen heen en doet ze niet en juist die kunnen het verschil maken. Precies dat laatste is de reden waarom een bezoek aan een psycholoog wel kan werken; hij/zij laat jou reflecteren over je leven, laat jou oefeningen doen en neemt geen genoegen met excuses en smoesjes.


Er zijn in mijn leven veel opleidingen, cursussen en trainingen geweest die mij gebracht hebben waar ik nu ben. Hier horen uiteraard ook heel veel mensen bij. Van karateleraren tot therapeuten, van leerlingen tot vrienden, van opleidingen tot kleine cursussen. Wie wat precies heeft bijgedragen is moeilijk te zeggen. Een aantal grote invloeden in mijn leven heb ik verder uitgewerkt in het submenu, te vinden onder het kopje van Ikido. Soms loop je in je leven een bepaalde kant op en merk je dat je heel ver van jezelf af bent geraakt maar juist daardoor kom je weer in beweging en ga je iets anders doen en dan kom je weer in contact met anderen die jou weer ergens brengen. Elke voetstap die je zet brengt je op jouw pad door het leven.


Veel mensen doen in hun leven iets waar ze zoveel aan gehad hebben dan ze het als een soort coachingsmiddel zijn gaan gebruiken. Zo heb ik boeken gelezen over golf als coachingstool of klimmen. En wat te denken van kickboksen, boksen of dans. Al deze methodieken hebben één ding gemeen en dat is het lichaam als ingang van hun coaching of therapie. Ga je naar een regulier psycholoog dan is de kans groot dat je een uur lang op een stoel of bank zit te praten over hetgeen jou in je leven bezighoud. De therapie die je krijgt is heel veel vanuit het hoofd. Voor alle duidelijkheid dit is ook belangrijk en soms is het heel fijn én belangrijk dat iemand echt naar je luistert en je zelfs vragen stelt zonder oordeel of veroordeling.


Wat ook belangrijk is dat je van een psycholoog weet dat die goed opgeleid is. En dat is toch wel heel fijn als jij jouw ziel en zaligheid met iemand deelt. Weten dat je in goede en betrouwbare handen bent is heel belangrijk. En dat je ook weet dat een psycholoog zo is opgeleid dat als hij je niet kan helpen, misschien omdat jouw problematiek ernstiger is, dat hij jou dan door kan sturen naar een andere professional of juist terug naar je huisarts. Ofwel hij is professioneel opgeleid en hij kent de rode vlaggen zodat hij geen onnodige risico's met jou gaat nemen.


Toen ik met Ikido startte was dat eigenlijk naar aanleiding van de vraag die bij mij terecht kwam of ik met behulp van mijn opgedane kennis en kunde een ander kon ondersteunen in zijn proces. En er volgde meer, waaronder het geven van trainingen aan zorgprofessionals. Allemaal hartstikke leuk maar zoals ik bovenstaand al aan heb gegeven, ik vind het ook belangrijk dat mijn werk met mensen professioneel is en dat ook ik weet waar mijn mogelijkheden en grenzen liggen. Om die reden volg ik nu de post-HBO opleiding tot psycho-sociaal therapeut bij Psychodidact in Waalwijk.


Ikido is trouwens Japans en staat voor de weg naar een innerlijk krachtig Ik. Een weg geeft aan dat het gaat om een proces, soms van vallen en dan weer opstaan, soms van 2 stappen vooruit en eentje terug. Groei verloopt soms op mysterieuze manieren net zoals een wandeling door de natuur je langs een modderig bospad kan leiden en soms naar schitterende mooie plekken.

Share by: